Pituwa Paluwata Sita Song Lyrics

Song: Pitakavare
Singer: Sanjeew Lonliyes
Music: Unknown
Lyrics: Unknown

Pituwa Paluwata Sita Song Lyrics

කණ විදලා කොණ්ඩෙ පාට කරපු ඇවිදින ගිනි අව්වේ.
හිල් බාටා ගල් තැලුම් මතුවුණු තාරවලින් වැහුවේ.
පන්සීය පනස් ජාතකයම උන්ටයි බණ කිවුවේ.
පොලොවටත් වැඩිය බර උන්මයි මිනියට කර ගැහුවේ.

පිටුව පෙරලුවට සීතා පොත දන්නවා රාමා.
නටුව දන්නේ මල් වෙනුවෙන් දරාගත්ත සීමා.
ටැටුව දැකලා චරිතෙ ලියන ගොඩක් උන්ට කෝමා.

මේ පපුව ඇතුලේ චේගුවේරා ඕෂෝ දලෙයි ලාමා.

සඳ මතින් ඇවිද ගිය විටෙකදී ඉඳුවර නෙතු අතරේ.
කොඩි වැලේ ඉඳන් වල වෙනකම් තනියට හිටි මිතුරේ.
වැලි නොවේ හැමදාම පාවුණේ පොරි ටිකමයි වතුරේ.
මලගමක බණ කතා උන් ගැන කියැවුණේ මොන සුතුරේ.

දඬු මොණර පිටින් ඉඟිලිලා යන යකඩ හීන මළුවේ.
මල් පිපෙන වාර බෝමැයි සිත් කැනබි සුවඳ ගැලුවේ.
උන් හිතට අපේ ඈත ඉඳන් මිතුරු සිනා හෙලුවේ.

අපි පොතට කලින් හැමදාමත් පිට කවරෙම බැලුවේ

Pituwa Paluwata Sita Song Lyrics Translation

In the fiery sun walking with pierced ears and dyed hair.
Hill Bata was covered with tar from the crushed rocks.
All the five hundred and fifty Jatakas preached to them.
They were heavier than the earth and beat the dead.

Rama knows the book of Sita after turning the page.
Tuwa knows the limitations he endured for flowers.
Many of them who write the character after seeing the tattoo are in a coma.

Inside this chest is Che Guevara Osho Dalai Lama.

When I walked on the moon, sometimes between the eyes.
The friend who stood alone from the flagpole to the pit.
It was not the sand, it was always floating in the water.
What suture was said about them in Malagamaka sermons?

In the courtyard of the iron hall where the rods are swinging from the peacocks.
When the flowers are in bloom, the scent of cannabis blooms in my heart.
They smiled at our friends from afar.

We always looked at the outside before the book